Doktorat Honoris Causa UW dla Prof. Jacka Klinowskiego
Z prawdziwą przyjemnością informujemy, że Senat Uniwersytetu Warszawskiego przyznał doktorat Honoris Causa Prof. Jackowi Klinowskiemu z Wydziału Chemii Uniwersytetu w Cambridge. Uroczystość wręczenia tego zaszczytnego tytułu odbędzie się 8 grudnia 2021 r. o godzinie 12:00 w Sali Senatu UW, (Pałac Kazimierzowski, Krakowskie Przedmieście 26/28).
Z tej okazji w godzinach od 10:00 rano do 17:00 w dniu 9 grudnia 2021 r. w Aulach A i B w Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW odbędzie się seminarium/spotkanie towarzyskie, na które serdecznie zapraszamy.
Informacja o Profesorze Jacku Klinowskim
Profesor Jacek Klinowski urodził się 11 października 1943 r. w Krakowie, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. W latach 1960-1965 studiował chemię, a także matematykę, na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie pod kierunkiem Profesora Macieja Leszko wykonał pracę magisterską. W kwietniu 1968 mgr Jacek Klinowski otrzymał w Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat nauk chemicznych na podstawie wyróżnionej rozprawy: „Niektóre własności fizykochemiczne ciekłych wymieniaczy jonowych”, i wkrótce potem podjął pracę, najpierw w Uniwersytecie Aberdeen w Szkocji (lata 1968-1969), później w latach 1969-1979 w Imperial College w Londynie, gdzie w 1973 otrzymał drugi doktorat na podstawie rozprawy: „Theoretical and experimental studies of crystalline ion exchangers”. Następnie, rozpoczął pracę na Wydziale Chemii w Uniwersytecie w Cambridge, gdzie uzyskał w 1988r., razem z pozycją, magisteriat „Master of Arts”. W latach 1980 – 2000 Dr Jacek Klinowski przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej w Cambridge od: „Senior Research Associate”, poprzez „Assistant Director of Research”, ”Reader” by w roku 2000-ym uzyskać tytuł: „Doctor of Science”. W latach 1998-2000 był także „Official Fellow and Director of Studies in Chemistry” w Peterhouse – najstarszym collegu w Cambridge. W latach 2000 – 2011 Prof. Jacek Klinowski zatrudniony był jako „Professor of Chemical Physics” będąc jednocześnie „Professorial Fellow” w Peterhouse. W 1998r. uzyskał tytuł profesora przyznany Mu przez Prezydenta Rzeczpospolitej. Od 2011r. Prof. Jacek Klinowski jest zasłużonym profesorem Uniwersytetu w Cambridge (Professor Emeritius), a od roku 2012-tego Honorowym Profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Profesor Jacek Klinowski w latach od 1996r. do 2011-tego był także profesorem wizytującym na UAM w Poznaniu. Uniwersytecie Aveiro (Portugalia) oraz Uniwersytecie Cagliari (Włochy).
Ważnym etapem pracy naukowej Profesora Jacka Klinowskiego była pozycja w Imperial College w Londynie, gdzie pracował pod kierunkiem Profesora Richarda Malinga Barrera, który stworzył nowoczesną chemię zeolitów. Prof. Klinowski jest jednym z pionierów metody badania katalizatorów zeolitowych za pomocą nowej – jak na owe czasy – metody spektroskopii magnetycznego rezonansu jądrowego z rotacją próbki pod kątem magicznym (MAS NMR). Profesor Klinowski zasłynął eksperymentami NMRowskimi pozwalającymi in situ śledzić poszczególne etapy katalizowanego przez zeolity procesu konwersji metanolu do mieszaniny węglowodorów obecnych w paliwach. Liczne prace Profesora Klinowskiego dotyczyły także syntezy i charakterystyki zeolitowych sit molekularnych o różnych rozmiarach porów używanych do separacji molekuł o różnej wielkości i do katalitycznego krakingu cięższych frakcji węglowodorowych.
Pionierskie były prace Profesora Klinowskiego poświęcone badaniom konsekwencji wprowadzania do sieci krystalicznych glinokrzemianów jonów zaburzających ich strukturę i modyfikujących ich właściwości, kationów takich pierwiastków jak gal, wanad i tytan oraz prace poświęcone wyjaśnieniu mechanizmu tworzenia kanałów w takich układach.
Oprócz zeolitów Prof. Klinowski badał także różne minerały, węgiel, a szczególnie jego nowe odmiany alotropowe czyli fulereny, drewno oraz materiały ceramiczne, biologiczne i inne.
Należy wspomnieć, że Prof. Klinowski podjął pierwsze spektroskopowe badania nieorganicznych złogów patologicznych w żywych organizmach, a także badania toksycznych rodników generowanych przez glinokrzemiany.
Badania wykonywane przez Prof. Klinowskiego dotyczyły również fulerenów i ich kompleksów, struktury tlenku grafitu używanego jako elektroda w bateriach litowych oraz w membranach i materiałach kompozytowych.
Warto także wspomnieć prace Prof. Klinowskiego dotyczące syntezy i charakterystyki nowych połączeń koordynacyjnych, tak zwanych, MOF (“metal-organic coordination frameworks”), ważnych ze względu na ich zastosowania do przechowywania gazów, właściwości fotoluminescencyjne, magnetyczne, optyczne, katalityczne i fotochromowe.
Prof. Klinowski jest niezaprzeczalnym światowym autorytetem w dziedzinie magnetycznego rezonansu jądrowego w fazie stałej. Lista jego publikacji obejmuje 502 pozycje, a prace te maja ogromny wpływ na środowisko naukowe. Kilkanaście publikacji ukazało się w najbardziej prestiżowych czasopismach świata takich jak: „Nature” (10 prac) i „Science” (3 prace) czy „The Lancet”. Ogólna liczba cytowań jego prac wynosi ponad 20 000, zaś tzw. indeks Hirscha osiągnął imponującą wartość 66. Prof. Klinowski jest także współautorem (wraz z Prof. Jackiem Hennelem) dwóch monografii dotyczących spektroskopii NMR oraz redaktorem trzech innych publikacji książkowych.
O pozycji Prof. Klinowskiego wśród naukowców zajmujących się spektroskopią MAS NMR świadczy między innymi fakt, że przez 20 lat do roku 2011 był on redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „Solid State Nuclear Magnetic Resonance”.
Innym obiektem zainteresowania Prof. Klinowskiego jest matematyka, którą przed laty studiował na UJ równolegle z chemią. Opublikował on 23 prace z matematyki stosowanej poświęcone m.in.: takim zagadnieniom jak globalna minimalizacja, powierzchnie minimalne w fizyce i chemii, oraz z czystej matematyki dotyczące teorii liczb, funkcji zeta Riemanna, ułamkom łańcuchowym. Między innymi prof. Klinowski opublikował prace poświęcone nowemu algorytmowi globalnej minimalizacji nazwanemu „Taboo Search”. Metoda ta znajduje obecnie szerokie zastosowanie w przewidywaniu struktur makromolekularnych, badaniach mechanizmów chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Alzhaimera czy choroba szalonych krów. Niezwykle interesująca jest również praca poświęcona zastosowaniu metody Monte Carlo w badaniach rozpowszechniania się epidemii wirusa HIV i choroby AIDS w Afryce.
Z zainteresowań pozanaukowych Prof. Klinowskiego warto wymienić chociażby zainteresowanie filmem fabularnym, czego wyrazem było współautorstwo wielotomowej książki, która najpierw ukazała się w Stanach Zjednoczonych jako “Cinema, the Magic Vehicle” a potem w tłumaczeniu na język polski jako „Kino, wehikuł magiczny”.
Prof. Klinowski ma ogromne zasługi w kształceniu kadry naukowej: wypromował 25 doktorów, z których ośmioro zostało już profesorami, a kilkoro jest, albo byli, rektorami i pro-rektorami swoich uniwersytetów.
Związki Prof. Klinowskiego z Polską były zawsze bardzo silne. Jest od 27 lat członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Umiejętności, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Chemicznego i Polskiego Towarzystwa Zeolitowego. Przez wiele lat będąc profesorem Uniwersytetu w Cambridge prowadził wykłady ze spektroskopii NMR dla doktorantów Wydziału Chemii UJ. Był również wizytującym profesorem w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Młodzi pracownicy naukowi z polskich uniwersytetów, w tym naszego Uniwersytetu Warszawskiego, odbywali staże naukowe w Cambridge pod kierunkiem Prof. Klinowskiego, i uczestniczyli we wspólnych projektach badawczych. Z 502 prac Prof. Klinowskiego kilkadziesiąt ma jako współautorów polskich kolegów.
Jeszcze raz serdecznie Państwa zapraszamy na obie uroczystości.
Prof. Andrzej Kudelski Prof. Krzysztof Woźniak
Dziekan Wydziału Chemii UW Promotor DHC
Uroczystość odbędzie się w warunkach zgodnych z wytycznymi Głównego Inspektora Sanitarnego (zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa COVID-19).
Wszyscy goście, zaproszeni na uroczystość, będą proszeni o założenie maseczek ochronnych.